Os traballadores das residencias están a sufrir graves consecuencias na súa saúde a causa da tensión vivida
(Vigo, 11 de novembro de 2020) As consecuencias da pandemia que vivimos desde o mes de marzo está a ter efectos moi negativos no estado de saúde físico e psíquico dos traballadores de residencias de maiores en Galicia, que están a experimentar riscos psicosociais laborais a causa do contacto coa morte e a dor ao que estiveron expostos.
Entre estes profesionais atopáronse tamén niveis altos de tensión traumática secundaria, sendo aínda máis altos entre aqueles traballadores de residencias nas que se detectaron casos positivos de COVID-19.
A tensión traumática secundaria defínese como o conxunto de emocións e condutas que aparecen como resultado de ser testemuñas do trauma que viviu outra persoa, ou ben de axudar ou coidar a unha persoa traumatizada. Os síntomas son parecidos a aqueles experimentados polas persoas que viven o trauma en primeira persoa.
Os datos reflectidos nun estudo realizado polo equipo de Investigación Personalidade, Tensión e Saúde, da Universidade Autónoma de Madrid, que analizaron a situación que viviron entre abril e maio un total de 228 traballadores de residencias de 42 provincias españolas, están a darse de forma moi acusado entre os profesionais das residencias galegas.
Médicos, enfermeiras/vos, auxiliares de enfermería e de xeriatría, traballadores sociais, psicólogos/ as, terapeutas ocupacionais, fisioterapeutas, directores/ as e coordinadores/ as dos centros galegos presentan síntomas de tensións que poderían afectar gravemente ao seu benestar e saúde.
Tamén se detectou entre o persoal un acusado medo ao contaxio, a pesar do gran esforzo que están a facer os centros aplicando todas as medidas necesarias dos seus plans de continxencia.
A este medo únese a angustia que sofren diariamente os traballadores e traballadoras galegos a ser eles os portadores do virus e contaxiar aos residentes do centro no que traballan. Debido a que son moi conscientes de que as persoas maiores son un colectivo cun alto grao de vulnerabilidade e elevada porcentaxe de mortalidade, que no noso país xa se achegan ás cifras americanas, en torno ao 19,3% do total de persoas que viven institucionalizadas.
Doutra banda, unha gran parte dos profesionais galegos están a acumular moita inseguridade e ansiedade pola sensación que teñen de que a sociedade lles está valorando inxustamente, debido a que eles fan todos os esforzos posibles por coidar ben aos seus residentes e protexerlles do contaxio, e isto non é sempre percibido así pola cidadanía ou polas administracións.
Por este motivo, a Sociedade Galega de Xerontoloxía e Xeriatría reclama a urxente necesidade de implementar programas de prevención de riscos psicosociais laborais no sector das residencias de maiores, que poidan paliar estas situacións e melloren o benestar dos traballadores e traballadoras dos centros galegos.
É urxente modificar o protocolo de intervención nos centros
Por último, desde a SGXX insisten novamente na necesidade de que se modifique o protocolo actual de intervención nos centros de Galicia, dado o número de mortos que hai nas residencias galegas. É imprescindible que se deriven ás persoas positivas aos centros intermedios, como xa están a facer outras comunidades e tamén se fixo con bo criterio en Galicia no mes de marzo, a suxerencia da Sociedade Galega de Xerontoloxía a Xeriatría. Ademais destas derivacións, os geriatras e gerontólogos lembran que tamén é necesario establecer controis PCR semanais aos residentes e ao persoal.
